Strafmaat

Het strafrecht in Nederland kent vijf maatregelen voor personen van 18 jaar of ouder.

Tot voor kort was 'levenslang' ook echt levenslang, maar op last van de EU er moet zicht zijn op herintreding in de maatschappij, dus is er bepaald dat er na 25 jaar een verzoek tot vrijlating mag worden ingediend, en dat is raar, Want een gevangenisstraf kan tijdelijk zijn (namelijk maximaal 30 jaar) of levenslang met de kans op vrijlating na 25 jaar. Wij vinden dat er geen maximale straffen moeten zijn en dat er altijd een verzoek tot vrijlating ingediend moet kunnen worden na 20 jaar detentie.

Wij tekenen daarbij wel aan dat een opgelegde straf ook daadwerkelijk de uit te zitten straf is. Eerst werd er een derde van de straf kwijgescholden, tegenwoordig worden de laatste twee jaar van een straf kwijtgescholden. Onzin allemaal, leg gewoon een straf op en dat is de straf die moet worden uitgezeten, echter, dus wel met de mogelijkheid om na 20 jaar een verzoek tot vrijlating in te kunnen dienen.
Nederland kent de doodstraf niet, met name omdat deze inhumaan zou zijn, wij vinden dat onder omstandigheden de doodstraf wél opgelegd zou moeten kunnen worden.
Wanneer kan voor het SRP de doodstraf rechtvaardig zijn?
Als er ook maar één spat aan twijfel is moet de doodstraf niet worden opgelegd, zo vinden wij, maar artikel 114 (het verbod op de doodstraf) mag wat ons betreft uit de grondwet.

Het opsluiten van een verdachte kost 300 Euro per dag, het gemiddelde in Europa is 60 Euro, Nederland neemt op de Europese ladder de vierde plek in, wij vinden dat een gevangenis geen hotel is. Een soberder en strenger regime is nodig om kosten te besparen. Bovendien gaat er een afschrikkende werking uit van een strenger gevangenis regime.
TBS, 'ter beschikking stelling van de staat', kan, terecht, alleen na een rapport van deskundigen. Wij vinden dat de behandeling van een gedetineerde altijd direct dient te beginnen en niet pas na verloop van tijd. De opgelegde TBS moet gelijktijdig met de straf lopen, dus niet eerst de straf en TBS, maar ook niet eerst TBS en dan de straf.
TBS kost de Nederlandse belastingbetaler al gauw 1.000 Euro per dag dus waarom eerst een dure gevangenisstraf en dan pas TBS?
TBS kan op zich een levenslange isolatie betekenen, dus het is zeker niet zo dat TBS een oplossing kan worden tegen een lange gevangenisstraf, wij vinden dat als je iemand gelijk gaat behandelen de kans op gedragsverbetering groter is dan dat je jaren wacht met de behandeling.
Daar is ook onderzoek naar gedaan, na twee jaar heeft in verreweg de meeste gevallen een vrijheidsbeperkende straf nog nauwelijks effect.

Of iemand eerder vrijkomt is mede afhankelijk van de mate van herstel, risico op herhaling en het belang van slachtoffers en nabestaanden. Dat laatste zien wij graag vervallen, want voor de meeste slachtoffers is geen enkele straf voldoende, vervroegde vrijlating zou altijd op zuiver objectieve gronden plaats moeten vinden.
TBS in combinatie met een gevangenisstraf gaat wat ons betreft dus goed samen, mits beiden direct ingaan.
Altijd dienen minstens twee specialisten vast te stellen of TBS noodzakelijk is, als de behandeling gelijk begint kun je na een aantal jaren nieuw onderzoek doen, dan maakt het niet meer uit of de dader nog twee of acht jaar moet zitten, na zijn vrijlating wordt hij toch nog jaren gevolgd door de reclassering, dan werkt een lange gevangenisstraf alleen maar averechts.

TBS moet dan ook nooit worden opgelegd als een dader niet wil meewerken aan een onderzoek, in dat geval leg je een straf op van 30 jaar met een mogelijkheid tot het indienen van een verzoek tot vrijlating na 20 jaar (thans 25) onder de voorwaarde dat de dader dan wél meewerkt aan een psychologisch onderzoek.
TBS weigeren betekent dan automatisch een hogere straf!
Houdt rechtspraak én strafmaat simpel!

Waarom dit platform?

Het SRP (sociaal-realistisch-platform) startte als een Internetbeweging, het is partij-onafhankelijk en wijst begrippen als 'links', 'rechts' en 'het politieke midden' af.

De politiek in Nederland kenmerkt sinds de Tweede Wereldoorlog in drie stromingen, te weten:
  1. De Christen-Democratie
  2. De Sociaal-Democratie
  3. Het Liberalisme
De PvdA, het CDA en de VVD verdelen sinds 1948 de politieke posten, als het ze uitkomt mogen kleinere partijen aanschuiven. Deze 'verdeel en heers' politiek leverde de burger de laatste decennia geen echte vernieuwingen op, wel crises.

Het sociaal-realisme richt zich op de burger, wat is werkelijk in zijn of haar belang?
Bij grote vraagstukken zal de burger om een dwingend advies moeten worden gevraagd middels een referendum waarbij de opkomst én de meerderheid minimaal 50% dienen te zijn.

Het sociaal-realisme heeft geen enkele binding met een bestaande politieke stroming.
Totdat deze website begon te publiceren over sociaal-realisme in de politiek was hier niets over te vinden.

Laat uw stem écht spreken en neem niet langer genoegen met enkele seconden democratie eens in de vier jaar.